فریاد خاموش

کودکانی با آرزوهای بزرگ و امیدهایی کوچک، که فشار دنیای خشن و بی رحم اطرافشان راه یک نفس راحت را بر آنها بسته، از خیابانهای ناامن کشور و شهر خود فرار کرده اند، آنجا که هر روز شاهد خشونت و نابرابری بودند، اما این فرار، آغاز داستانی جدید شده است؛ داستانی پر از رنج و اندوه …

کودکان مهاجر در پی امنیت و آرامش نه تنها از سرزمین مادری خود جدا شده اند بلکه از حق یک زندگی عادی نیز محروم هستند. در غربت، سایه تاریک خشونت بر دنیای آنها سنگینی می کند و این در حالی است که تنها آرزوی آنها زندگی بی دغدغه و شاد است. این کودکان برای فرار از این چرخه وحشت هر روز تلاش می کنند، آنها با رنجی بزرگ در قلب و با گل هایی از امید در دست به سمت آینده ای نامعلوم گام بر میدارند.

از این مقدمه که بگذریم، می رویم به سراغ اتفاقی تلخ که در روزهای اخیر در تهران خبرساز شد. در این ماجرا پلیس ایران به یک پسر ۱۶ ساله ناشنوای مهاجر حمله کرده و او را مورد ضرب و شتم قرار داده است. این اتفاق در شرایطی روی می دهد که در سالهای اخیر موضوع حقوق بشر و رعایت حقوق مهاجران در ایران به یکی از مسائل مهم اجتماعی تبدیل شده است.

انجمن پویش به عنوان یک نهاد مردم نهاد خواستار بررسی دقیق و برخورد با متخلفین است و بر رعایت حقوق همه افراد، چه ایرانی و چه غیرایرانی تاکید کرده و در این راستا هر گونه اقدام خشونت آمیز از سوی نهادهای انتظامی را محکوم می کند.

ما باید بیاموزیم که عشق و انسانیت می‌تواند بر خشونت غلبه کند. ما با هم می‌توانیم دنیایی بسازیم که در آن همه کودکان به دور از هر گونه تبعیض، از حقوق خود برخوردار باشند. بیایید با هم ایستادگی کنیم و به دنبال دنیایی باشیم که در آن ارزش‌های انسانی و عشق بر خشونت و نفرت غلبه کند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *