انجمن پویش در هفته‌ای که گذشت….

دلنوشته‌ای از معصومه محسنی، مسئول واحد کتابخانه انجمن پویش

متاسفانه در دنیایی زندگی می کنیم که ارزش های زندگی آن طور که باید مهم نیستند. چیزی که بیشتر بر روی آن تاکید می شود خواندن و نوشتن بدون در نظر گرفتن احساس و حساب و کتاب بوده و هست. اما هستند کسانی که در تلاشند در زمانه ای که جهان تشنه آموزش و توجه به ایده آل های زندگی مانند صلح، آرامش، احترام، آزادی، دیگر پذیری، شادی، راستی، سادگی، فروتنی، مسئولیت و همکاری و بردباری‌و…است، خواهان تغییر هستند. مطمئنم کسی که بخواهد با کودک سر و کار داشته باشد باید خودش هم به این درک برسد که که مثلا «دیگر پذیری»چیست؟ آیا خودم آن را پذیرفته‌ام یا خیر؟ 

در تمام این ۴ سال چه طی روز های فعالیتم در کلبه کتاب و چه روز هایی که با بچه های خانه کودک درباره موضوعی صحبت میکردیم، همواره تلاش کرده ام چه از قبل و چه با کودکان به تمرین برای درک موضوعی که قرار بوده با آن ها کار شود بنشینم. چون اطمینان دارم تا خودم درک کاملی از موضوع نداشته باشم، آموزش آن بر کودک هیچ تاثیری نخواهد داشت.

فعالیت اصلی ما در کتابخانه هایمان بلندخوانی کتاب‌های خوب و با کیفیت همراه با فعالیت‌های هنری، تمرین، بازی، گفت‌و‌گو، شعرخوانی و… است. کوشش ما در این زمینه طرح موضوعات مختلف در جهت آشناسازی کودکان با ارزش های زندگی است.

در این هفته به مناسبت روز جهانی دوستی، موضوع دوستی را پیش گرفتیم و طبق معمول کتابی با همین موضوع انتخاب شد. بعد از گفت‌وگو و بلندخوانی، مشغول ساخت عروسکهای نمایش شدیم. در ادامه از کودکان خواستم پس از انتخاب نام برای عروسکهایشان، خود را در مکانی تصور کنند؛ برای مثال فکر کنند در پارکی هستند. آنجا عروسک ها برای بار اول همدیگر را می‌بینند و هر کدام دلشان میخواهد دوستی برای خود پیدا کنند.‌ پس از این پیشنهاد، من دیگر دخالتی نکردم و اجازه دادم خودشان نمایش را پیش ببرند. حین اجرا متوجه شدم که آنها چقدر خوب مطالب کتاب را درک کرده‌اند و مفهوم اصلی کلمه دوستی را به خوبی متوجه شده اند.