🌀دل‌نوشته‌ای از راضیه خدادادی، مربی با من بخوان انجمن پویش

برای رسیدن به روزهای دوشنبه و کتاب خوانی در جمع کودکان پویش، لحظه‌شماری می کنم. چرا که قرار است با کودکانم به دنیای کتابِ انتخاب‌شده برویم. درقالب نقش‌های آن و در لحظه‌های آن کتاب زندگی کنیم. چرا که هر کتاب تجربه یک زندگی است و ما می توانیم از دریچه‌ی چشم دیگران جهانی هستی را به نظاره بنشینیم‌.

همه این لذت‌ها دست به دست هم می‌دهند تا متوجه گذر زمان در حین کتاب‌خوانی نشوم. سبب اشتیاقم برای رسیدن دوشنبه بعدی می‌شود. متوجه شدم خانه کودک، مکانی است که عشقِ به کتاب را در چشمان تک‌تک اعضای آن می‌توان دید. وقتی بچه‌ها کتابی در دست می‌گیرند و با لذت صفحات آن را مطالعه می‌کنند. مانند تشنه‌ای هستند که به آب رسیده باشند. کلمات کتاب را جرعه جرعه نوش جانشان می‌کنند. با خود می‌اندیشم، شاید در بین صفحات آن کتاب‌ها جمله‌ای یا کلمه‌ای بتواند آینده و سرنوشت او را دست‌خوش تغییری خوش کند.  او در راه رسیدن به اهدافش مصمم‌تر و با اراده‌تر گام‌بردارد.

روز کتاب و کتاب‌خوانی در کنار خانواده‌ی پویش، روز خوب و شادی بود. این روز همه در کنار هم در ساعت استراحت و تفریح در دنیای کتاب ها سیر می‌کردیم و روزی پر از خاطره و تجربه را سپری‌کردیم.

من برای همه ی کودکان شادی و سلامتی آرزو دارم.

“دوست دارم کتاب‌ هایم را

قصه زیباست

 شعر هم زیباست

من همیشه کتاب می‌‌خوانم

او بهترین دوستم، در این دنیاست”

✨پی‌نوشت: تیم کتابخانه انجمن دوستداران کودک پویش، به مناسبت هفته کتاب و کتابخوانی، برنامه‌های بلند خوانی کتاب و انواع بازی را برای کودکان کتابخانه و کلبه کتاب اجرا کردند.