کودکان کاری که نمی‌بینیم
ما هیچکدامشان را نمی‌بینیم، نه سر چهارراه تکدی گری می‌کنند و نه در کنار خیابان بساط دست فروشی پهن می‌کنند. آنها اغلب در کارگاه‌های زیرزمینی و به شکل پنهانی کار می‌کنند. کودکانی که به عنوان نیروهای ارزان در کارگاه‌های پنهان در ساعات طولانی مشغول کار هستند.
طبق آنچه از طرف سازمان کار و رفاه اجتماعی در امور بین‌الملل در فروردین ۱۳۹۳ اعلام شده بود، نزدیک به ۱۶۰ میلیون نفر کودک در جهان مشغول کار هستند و از این تعداد ۸۵ میلیون نفر مشغول کارهای بسیار سخت هستند. هرچند که کارشناسان معتقدند که آمار دقیقی در این خصوص برای ایران ثبت نشده است. در واقع، یکی از مشکلات، عدم وجود آمار دقیق و نبود توافق بر سر برخی آمارهاست.
این موضوع برای کودکان اتباع داخل ایران که فاقد مدارک هویتی هستند بیشتر هم صدق می‌کند، چون حتی در آمار کودکان کار هم محاسبه نمی‌شود. همین آسیب‌های بی‌شماری در پی خواهد داشت.
در مبحث پنجم از فصل سوم مربوط به قانون کار جمهوری اسلامی، مرتبط با کار کودکان است. ماده 79 این قانون بیان می‌کند که به کار گرفتن افراد کمتر از 15 سال تمام و همچنین به کار گماشتن نوجوانان که سن 15 تا 18 سال دارند، در شغل‌های سخت و شغل‌هایی که زیان‌آور است، ممنوع می‌باشد. با اینکه کودکان بسیاری در آمار رسمی و حتی نیمه رسمی جای نمیگیرند، بنابراین به شکل پنهان دچار آسیب‌های جانی، جسمی و روحی فراوان در این نوع کارها خواهند شد.
طبق نظر کارشناسان حوزه کودک، برای جلوگیری از این شرایط باید بازرسی‌های جدی این نوع کارگاه‌ها برای ممانعت از بهره‌کشی کودکان صورت گیرد.
نویسنده: نسترن فرخه
