?ویروس کرونا و زمان‌های چالش برانگیز برای آموزش در کشورهای در حال توسعه
سازمان ملل اخیراً گزارش داد كه 166 كشور برای محدود كردن شیوع ویروس کرونا مدارس و دانشگاه‌ها را تعطیل کرده‌اند. یک و نیم میلیارد کودک و نوجوان تحت تأثیر قرار می‌گیرند که 87 درصد از جمعیت تحت آموزش را تشکیل می‌دهند.
اکنون ، به استثناء موارد اندک، مدارس در سراسر آفریقا، آسیا و آمریکای لاتین تعطیل شده‌اند و فشارهای اضافی بر سیستمهای آموزش در کشورهای در حال توسعه وارد شده است که بسیاری از آنها در تلاش برای ارائه آموزش با کیفیت برای همه هستند.
چه نکاتی را در این مقیاس مطرح می‌شود؟ آیا روشهایی برای کاهش اثرات تعطیلی طولانی مدت مدارس وجود دارد؟
?بازی طولانی
اکثر سیستمهای آموزشی در کشورهای با درآمد متوسط و کم حتی قبل از بحران کرونا ویروس از بودجه کافی برخوردار نبودند. کمیسیون آموزش، که توسط گوردون براون تشکیل شده بود، خواستار افزایش منابع داخلی، کمک‌های خارجی و تلاش‌های خصوصی و بشردوستانه بود. گزارش «نسل یادگیری» کمیسیون تخمین می‌زند که بین سالهای 2015 تا 2030 هزینه‌های آموزش در کشورهای کم درآمد و متوسط باید بیش از دو برابر شود، تقریبا از 1.25 تریلیون دلار در سال به نزدیک به 3 تریلیون دلار برسد.
ممکن است در حال حاضر کشورهایی که به تجارت، گردشگری و یا صادرات کالا وابستگی زیادی دارند با ریسک بالایی مواجه باشند، زیرا افزایش منابع داخلی دشوار خواهد بود. به عنوان مثال، قیمت نفت از 63 دلار در هر بشکه در اوایل ژانویه به 20 دلار در هر بشکه کاهش یافته است، این یک شوک برای بودجه در کشورهایی با نسبت‌های زیادی از جوانان است که شامل کشور تیمور- لست تا نیجریه می‌شود. در سالهای اخیر بسیاری دیگر از کشورهای با درآمد پایین بدهی قابل توجهی دارند که آنها را در برابر شوک‌های اقتصادی آسیب پذیر می‌کند. به گفته صندوق بین‌المللی پول، دو پنجم كشورهای كم‌درآمد در معرض خطر ورشکستگی هستند.
در کشورهای فقیر ، تأمین مالی آموزش و پرورش به مراتب بیشتر از کشورهای ثروتمند به خانواده‌ها وابسته است. (هزینه‌های شخصی 38 درصد از هزینه‌های آموزش را در کشورهای کم درآمد و متوسط در مقابل 19 درصد در کشورهای با درآمد بالا تشکیل می‌دهد).
خانواده‌های فقیر برای حمایت از فرزندان خود در مدرسه تلاش‌های زیادی انجام می‌دهند. اگر رکود ناشی از بیماری ویروس کرونا منجر به از دست دادن شغل و درآمد شود، باید محافظت از خانواده‌های کم‌درآمد، محافظت از آنها از معضل بالقوه انتخاب بین مدرسه یا محل کار، مراقبت‌های بهداشتی و حتی غذا برای کودکان مورد توجه قرار گیرد.
برنده شدن در این بازی طولانی به حمایت و افزایش بودجه آموزش از منابع داخلی و بین‌المللی نیاز دارد. ویروس کرونا بر بودجه اثر خواهد گذاشت، اما این واقعیت اساسی را تغییر نخواهد داد: سیستمهای آموزش و پرورش در کشورهایی با درآمد متوسط و کم که جوانان آنها نقشی اساسی دارند، باید همچنان به رشد و پیشرفت خود ادامه دهند.
برنده شدن در بازی طولانی نیازمند تلاش زیاد از طرف دولتها برای محافظت و اولویت‌بندی هزینه‌های آموزش و پرورش در بودجه است. اولویت قرار دادن کمک به آموزش توسط خیرین بین‌المللی و تفکر خلاق در مورد گسترش برنامه‌های حمایت اجتماعی می‌تواند کمک‌کننده باشد.
?تکنولوی
بسیاری از سیستمهای آموزشی به عنوان جایگزینی برای آموزش در مدرسه به فناوری روی می‌آورند. کلاس‌ها به صورت آنلاین برگزار می‌شود، در حالی که بسیاری از مربیان از آموزش به روشهایی صحبت می‌کنند که آن را از الگوی کلاس و معلم محور دور می‌کند.
این اقدام شکاف دیجیتالی را که حتی در ثروتمندترین کشورها وجود دارد، آشکار ساخته است. در کالیفرنیا، واقع در دره سیلیکون ، تنها 56 درصد از خانواده‌ای کم درآمد اشتراک پهنای باند دارند. در سطح بین‌المللی، با استثنائات اندک، کشورهای آفریقایی از نظر در دسترس بودن اینترنت و قیمت مناسب در درجه سوم کشورها قرار می‌گیرند و این امر باعث می‌شود که آموزش آنلاین به صورت چشم‌انداز بسیار دور برای اکثریت مردم درنظرگرفته شود. در این شرایط، تکیه بر راهبردی که آموزش را به صورت آنلاین میسر می‌سازد باعث افزایش نابرابری می‌شود.
آنچه در اکثر کشورها وجود دارد ، زیرساختی ساده‌تر برای رادیو و تلویزیون است. سیستمهای مدارس به جای اینکه به سرمایه‌گذاری‌های گران قیمت فن‌آوری آموزش بپردازند، می‌توانند سرعت برنامه ریزی آموزشی رادیویی و تلویزیونی را افزایش دهند که پتانسیل دستیابی به تعداد زیادی از دانش آموزان و مربیان را دارد.
?معلمان
معلمان سر و قلب سیستم آموزشی هستند. بسیاری از کشورهای در حال توسعه برای ساختن یک نیروی آموزشی واجد شرایط و با انگیزه تلاش زیادی کرده‌اند. در همین زمان، بسیاری از آنها به دلیل درگیری‌ها، بلایای طبیعی یا مشکلات طولانی مدت مدیریت دچار مشکلاتی شده‌اند. این نشانه تاسف بار از زمان هایی است که واکنش به حوادث و بهبود آن در حال تبدیل شدن به تجارت اصلی دولتها و جامعه جهانی است.
ممکن است ویروس کرونا خطراتی را برای نیروی آموزش ایجاد كند. بودجه دولت کاهش پیدا خواهد کرد. برخی از معلمان ممکن است در صورت طولانی شدن تعطیلی مدارس، از پست خود به زادگاه خود منتقل شوند یا در جستجوی کار دیگری باشند. به عنوان مثال، سیرالئون و لیبریا در انتخاب مجدد معلمان پس از درگیری در اوایل دهه 2000 و پس از بحران ابولا، یک دهه با چالش‌های قابل توجهی مواجه شدند.
اکنون دولتها می‌توانند برای حفظ و حراست از نیروی آموزش تدابیری بیاندیشند. اولین و مهمترین آنها این است که باید اطمینان حاصل كنند كه معلمان همچنان حقوق دریافت می‌کنند و در زمان بازگشایی مدارس به جایگاه شغلی خود بازمی‌گردند. دوم، آنها می‌توانند ارتقاء دهنده سلامتی و ایمنی به مدارس، بهبود امکانات بهداشتی و راهنمایی در مورد موضوعاتی مانند شستن دست و آموزش بهداشت باشند. درنهایت، برای جبران هزینه‌های از دست رفته، می‌توانند تعطیلات طولانی سنتی را با یک دوره درسی اضافی جایگزین کنند. حتی ممکن است دولتها تغییرات دائمی در تقویم مدرسه سنتی، تعادل بین ریتم جامعه محلی با برنامه‌ای از تدریس و یادگیری که باعث بهینه شدن زمان دانش آموزان و معلمان می‌شود را آزمایش کنند.
?نتیجه‌گیری
بحران ویروس کرونا یک شوک عمیق و ناگهانی است، اما بعید به نظر می‌رسد که آخرین باشد. دولتها نباید از بازی طولانی غافل شوند: اطمینان از تحصیل همه کودکان و جوانان در کشورهای کم درآمد و متوسط، برای ایجاد آینده‌ای سالم، مرفه و ایمن. باید اطمینان حاصل کرد که سیستمهای مدارس از بودجه کافی برخوردار هستند، از فناوری هوشمند استفاده و از معلمان محافظت می‌کنند.
ترجمه: فرزانه نظری
