مطالعات نشان داده که مردم ایران از فعال‌ترین مردم جهان در زمینه انجام کارهای خیریه و عام المنفعه هستند، اما آیا کمک‌های مادی و کالایی که عمدتاً توسط خیریه‌ها انجام می‌شود، می‌تواند باعث شود که افراد حوزه آسیب از سطحی که در آن درگیرند، فراتر روند و توسعه پیدا کنند؟
خیریه‌ها و سازمان‌های مردم نهاد یا سمن‌ها دو نوع سازمان‌اند که با شیوه‌های کاری متفاوتی فعالیت می‌کنند، در واقع NGOها از لحاظ تأثیرگذاری اجتماعی، حرفه‌ای تر از خیریه‌ها عمل می‌کنند و به توسعه فکری، شخصیتی و اجتماعی افراد حوزه آسیب کمک می‌نمایند.
خیریه‌ها اکثراً گروهی و هیأتی عمل می‌کنند؛ در حالی که NGO ها تیمی، مشارکتی، ساختارمند و دارای ساختار و چارت مدون هستند و شرح وظایف افراد در آن‌ها مشخص شده است.
خیریه‌ها حمایت کننده‌اند، اما NGOها توانمندساز، ظرفیت‌ساز و اصلاح‌کننده هستند، فعالیت‌شان باعث وابستگی افراد نمی‌شود، به نحوی عمل می‌کنند که افراد بتوانند روی پای‌خود بایستند و از حمایت دیگران بی‌نیاز شوند.
سخنگویی خیریه‌ها با صدای واحد ضعیف است و کم شنیده می‌شود، در حالی که سخنگویی قوی‌تر Ngoها باعث رسیدن صدای جامعه هدف‌شان به نهادهای تصمیم گیرنده می‌شود.
خیریه‌ها افراد جامعه آسیب را بسیار کم و محدود نمایندگی می‌کنند، اما NGOها می‌توانند گروه قابل توجهی از افراد ذیل حیطه مأموریت‌شان را تحت پوشش قرار داده و در مطالبات نمایندگی کنند.
از جمله دیگر تفاوت‌های خیریه با NGO این است که خیریه‌ها بیشتر قائم به فرد هستند، اگر آن یک فرد به هر دلیلی حضور پیدا نکند، فعالیت کل سازمان متوقف می‌شود، و یا اینکه آن فرد تصمیم می‌گیرد، اعلام می‌کند و بقیه انجام می‌دهند؛ در حالی که NGOها تیمی، سیستمی و دموکراتیک عمل می‌کنند و در آن‌ها همفکری و مشارکت آرا وجود دارد.
خیریه‌ها به طور سنتی تسهیلگری می‌کنند و همان شیوه‌هایی را که از گذشته یاد گرفته‌اند، طی سالیان متمادی تکرار می‌نمایند؛ اما NGOها به فکر خلاقیت و نوآوری هستند و از روش‌های کاری جدید استقبال می‌کنند.
خیریه‌ها اقدامات ارزشمندی برای جامعه انجام می‌دهند که مفید و موثر است اما لزوماً بهره‌وری ندارد؛ اما در Ngoها علاوه بر اقدامات مؤثر و مفید، فعالیت‌ها بهره وری قابل قبولی دارند، به عنوان مثال فعالیت‌هایشان با اتلاف منابع کمتر، کیفیت بالاتر و مدیریت هزینه بهتر انجام می‌شود. به علاوه در خیریه‌ها تخصص داوطلب مهم نیست و هر فردی را می‌توان به عنوان دواطلب جذب کرد؛ اما در NGOها برای تضمین بهره‌وری، الزاماً نیازمند حضور داوطلبان حرفه‌ای و متخصص هستیم.
